Бировларниг ичини ит тирнаса менинг ичимни хакикат тирнайди.

Э сенинг хакикатингни... демай туринг.

Тушунтирай бироз.

Хақиқат бу мен учун хақиқатлигини қилаётган қайсар фикирларимдир.

Сизларни ҳечам безовта килмасин. Сиёсий масалалар ҳақида ёзмокчи эмасман.

Бизни ҳам буларга аралаштириб юборишади деб андиша хам қилманг.

Бемалол қўрkмасдан сабр билан ўқинг,  бу мақолада адабий “иккиюзламачишунослик” , таъсис килингани ҳақида хикоя килади.

Биринчи мақола: 
устоз Рауф Парфининг вафотидан кейин қилинаяпган “иккиюзламашунослик” жараёни хақида бўлади.

Рауф Парфи шубҳасиз миллий адабиётимизни ҳалокатдан қутқарган миллий шоир.

Социалистик реализм, дор ва ёғли ипига қараб "Ассалом-алайкум дорниг оғочи" дея олган антикоммунист шаҳсият.

Сизлар бу кишининг вафотидан кейин қадрдонлари, ҳимоячиларига айландигиз, менинг ичимни тирнаяпган ҳақиқат шу ерда кўмилганди. Устига бетон ва мармар тош кўяй дедим-у, эплай олмадим. Хақиқатни айтай ва бугун мени тошбурон қилишга тайёрланганлар бир кун келиб ўша тошларидан мазортош қилишар дедим. 
  Рауф Парфи ундай эди, бундай эди.....

Нима энди  ўлмаса,  билмасмидиларинг қанақа шоир ва инсонлигини?  Бечора вафот етибгина узиниг кимлигини сизларга курсатдими?

Ҳам совет ҳукумати ҳамда Каримов бу одамни инсон сифатида эзиб ташлагани давлат сири эдими?!

Шоирнинг энг катта муаммоси оиласини боқиш имконсизлиги эканлигини билардиларинг хаммаларинг?...

Тамбаллиги ёки ишбилмаслигидан эмас эркинлигидан айрилмаслик учун бирон ерда ишлай олмади. Жуда купчилигингиз устознинг китоби чиқиб қўлига пул тегадиган куни, олган қарзларини сўрамаганларингда бошка гап эди.

Хамма устозни севарди! Аммо пулни севгиси” бошқача.... дегандиларинг.  Устоз айниқса 1993 йилдан бошлаб катта моддий кийинчиликлар ичида колди...

Аслида тооо 2000 йилларда хам Каримов баъзи "дўстларимизни" моддий жиҳатдан қийнамади. Бу одамлар, ўзбекниг икки режим муҳолифига парда орқасидан моддий имконлар яративорса осмон узулиб тушмасди. Қийинчилик кўриши шоирни “баркамоллаштиради” дерди, устоз. Аммо моддий кийинчиликлар зулимга айлансачи?...

Ха... истанг йиғланг, истасасангиз мени тошбўрон килинг, Устоз умринг кейинги 3-4 йилини ҳам касаллик ҳамда моддий қашшоқликда кечирди.

Худди шундай ” Қўлдан берганга куш туймас.”

Мен ташкаридаги моддий имконияти бўлган “баъзи” дўстларини бу юзқароликдан огоҳлантирганимда "озрок ичсин" танбеҳини эшитгандим кулогим кар эмади менинг.

Ўлса сизни хабардор киламан.

Мен устоз билан 1983 йилдан бери таниш эдим. "Вагонга ослиб келган" ёшлар орасида ҳар доим шахсий уйи, ховлиси бўлган ва ёлгиз турадиган яқин таниш мен эканман шекилли, устоз тез-тез йўқлаб келарди. Оиласидаги муаммолардан кочиб келганлигини яширмасди. Ҳамма муаммо моддиятдан келиб чикканлигини билардим.

Кўпчилик устозни “хотинбоз”, оилалари шу сабабдан ажрашган деб билади.

Мен кундуз нашрётда ишлар кечқурун ўқирдим.

Уй куни билан то ярим тунгача бўш эди.  "Сиз самиятли одамсиз, ҳаммага ҳам калитни берманг. Останангизни харом килишмасин" -деганлар.  Равшан Файз, Жамол Сирожиддин.... каби кишилар ҳам ишончимни суистимол қилмаганлар.

Нима демоқчиман шоир нафақат шоир, айни пайтда тирик жондир.  Сермаҳсул ижод қила олиши учун моддийятга ҳам эҳтиёжи бор.

Ташвиш талантни эзади.

Устоз Рауф Парфи отахон,  файласуф шоирлик чўққисига куйган нарвонидан тирманаётган пайтида етар -етишмаслик, оёқидан торта -торта эзилган шордир.

Ҳамма тамошабини эди халос.

Шоирнинг моддий муаммоларини муҳокама килаётган ёки татқиқот қилинган хужжатли асар ўқимадим. Буюк ижодкорларнинг адабий, илмий мавқеси бу каби етар -етмаслик, муаммоларни, улар хаётида муҳим рол ўйнамагандай кўринади.

Хаётининг ташвиш ва қувочлари инсонларни қизиктирмайди деб ёзиб чизилмайди...

Аммо халк орасида бу ижодкорларниг оилавий-ижтимоий хаёти ривоят сифатида огиздан-огизга ўтиб юрибди. Мен ҳам шоир Рауф Парфи ижоди ҳакида ҳамма қатори адабий макола ёки хотира ёзиб қўйяверишим мумкин эди.

Аммо ичимда кўмилган мен учун ҳақиқат кўринган вокеалар сизларга қарши “ит”лик килган булса на илож.

Қиёмат бир кадам.

Сабр килинг ва янглиш қадамдан ўзларингизни асранг.

Сафар Бекжон

Сколько можно снять наличными в швейцарском банке?

Под давлением стратегии «чистых денег», проводимой Федеральным советом, банковские учреждения уменьшают лимиты выдачи наличных денег, сообщает экономический журнал Bilan. Что это - излишнее усердие швейцарских банкиров?

Выступая 3 сентября в Цюрихе по случаю Дня банкира, президент Швейцарской ассоциации банкиров (SBA) Патрик Одье высказался за остановку проводимой правительством стратегии «чистых денег». «Обязательства по выполнению международных норм повлекут за собой отказ от поиска решений в национальном масштабе», – отметил он.
Напомним, что весной Федеральный совет предложил внести изменения в швейцарское законодательство. Предполагается, что это позволит привести его к нормам, принятым «Группой по разработке финансовых мер по борьбе с отмыванием денег» (GAFI, или FATF – Financial Action Task Force on Money Laudering). В соответствии с планом правительства, на банкиров возлагается, помимо прочего, задача выявления случаев ухода от уплаты налогов их клиентами.
Следует отметить, что швейцарские банки испытывают давление не только в связи с намерением Конфедерации придерживаться политики «чистых денег». Новые правила, вступающие в силу в соответствии с программой Вашингтона об урегулировании налоговых разногласий и началом действия американского закона FATCA, тоже вынуждают банкиров принимать дополнительные меры предосторожности. Как избавиться от незадекларированных денег клиентов и не нарушить законодательство по борьбе с отмыванием денег, выдав владельцу счета наличные без надлежащей проверки? Каждый решает этот вопрос по-разному, вводя внутренние требования и ограничения.
В соответствии с положениями действующего Закона по борьбе с отмыванием денег и финансированием терроризма, хотя банки и не обязаны проверять, задекларирован ли счет, на них лежит обязанность следить за использованием денег. По информации швейцарского экономического журнала Bilan, сегодня клиенты, получающие наличными более 25 тысяч франков, должны не только заполнить специальный формуляр А, но и предоставить банку достоверную информацию о том, как будут использованы эти деньги. При этом, даже если объяснения владельца счета не вызывают сомнений, некоторые банки устанавливают ограничения для суммы, которую можно снять со счета в течение года.
В частности, два частных женевских банка, опрошенных сотрудниками Bilan, не позволяют своим клиентам получить наличными более 250 тысяч франков в год. BNP Paribas установил лимит в 100 тысяч франков, а HSBC упоминает 150 тысяч долларов или 20% суммы всех активов за последние полгода.
Условия отличаются не только в зависимости от банка, но и от типа счета и «налоговой родины» клиента. В частности, в крупнейших швейцарских банках UBS и Credit Suisse наиболее подвержены ограничениям клиенты из Германии и Франции.
По словам женевского адвоката Дугласа Хорнанга, получение наличных не стало запрещенной операцией. Просто при выдаче суммы, превышающей 25 тысяч франков, банки должны проявлять повышенную бдительность и предоставить доказательства, что их действия соответствовали требованиям законодательства. «Большинство банков отказываются выдавать наличными крупные суммы без серьезного подтверждения о намерении использования полученной суммы», – говорит адвокат.
В соответствии с новым проектом закона, наличные расчеты в будущем будут ограничены суммой, не превышающей 100 тысяч франков. Однако банки, судя по всему, спешат установить еще более строгие рамки. По словам управляющего частным капиталом, пожелавшего остаться анонимным, финансово-кредитные учреждения предпочитают усложнить процедуру получения наличных уже сегодня в надежде избежать того, что однажды новые законодательные нормы поставят их за рамки закона. Особенно, если эти нормы будут иметь обратную силу.
Таким образом, сегодня отношения между клиентом и банком меняются. Зная, что владелец незадекларированного счета не отважится защищать свои права, банки меняют правила игры и диктуют свои условия. По словам одного из владельцев женевского банка, некоторые финансово-кредитные учреждения проводят разную политику по отношению к клиентам, заявившим о своем желании уладить отношения с налоговыми органами, и тем, кто отказывается задекларировать счет. Если в первом случае банк может даже предложить своему клиенту услуги эксперта или адвоката по налоговым вопросам, то во втором случае жизнь клиента будет всячески усложняться. Именно для второй категории владельцев счетов и появляются требования предоставить декларацию о налоговом соответствии или водятся ограничения на снятие наличных денег. При этом банкиры отмечают, что переход к автоматическому обмену информацией неизбежен. «К сожалению, куда бы они ни пошли, большинство из них однажды попадут в поле зрения налоговых органов своей страны», – говорит сотрудник швейцарского банка о своих – уже бывших – клиентах.

Татьяна Гирко, Женева, 24.09.2013

Türkistan’da Ermeni Katliamları

Türkistan’da Ermeni Katliamları

Sovyetler Birliği’nin dağılmasından sonra bağımsızlık kazanan Türk Cumhuriyetlerinde hürriyet rüzgarlarının esmeye başladığını görmekteyiz. Çar ve Komünist Rusya’sı emperyalizmi devrinde yapılan katliam, baskı ve zulümler bir bir ortaya çıkarılmaktadır. Bilhassa Komünist Rusya yönetimi devrinde yapılan toplu katliamları ve sürgünleri üstüne ayrıntılı çalışmalar yapılmaktadır.
Sovyet Birliği devrinde rejim tarafından yaratılan uydurma tarihin, Sovyetler Birliği dağıldıktan sonra Türkistan’daki Türk Cumhuriyetleri tarafından tamamen yalan ürünü olduğu ortaya çıkarılmıştır. Türkistan’da tarih, gerçeğe uygun yeniden yazılmaktadır. Sovyetler Birliği devrinde konuşulmasının bile yasak olduğu, “Türkistan’daki Milli Mücadele” hakkında gerçeğe uygun geniş araştırmalar yapılmaktadır. Böylece yıllardan beri sürdüğümüz mücadelenin ne kadar doğru bir kez daha görerek gururlanmaktayız. Orta Asya Türk Cumhuriyetleri’nde bu sahada araştırma yaparak hakikatleri gün yüzüne çıkarmayı milli bir vazife olarak gören tarihçilerimizi bir kere daha kutlarım.
Bilhassa Özbekistan’da 2000 yılından sonra yayınlanan tarihi, edebi ve siyasi eserlerde Komünist Rus rejiminin ne kadar gaddar olduğu ortaya çıkarılır. Aynı zamanda Sovyet yönetimiyle işbirliği yapanlar ve yandaşları hakkında ayrıntılı çalışmalar yapılır.
Buna bir örnek verirsek, Ermeni Taşnakları’nın Türkistan’da Bolşeviklerle işbirliği yaptıkları ve sivil mahalli halkı katlettikleri hususunda Sovyetler Birliği devrinde hiçbir bilgi verilmemekteydi. Ermeni silahlı Taşnak çetelerinin Türkistan’da yaptıkları katliamlar hakkında bilgi verelim:
Bu bilgileri Özbekistan bağımsızlığa kavuştuktan sonra yayınlanan eserlerden faydalanarak ortaya koymaktayız.
Osmanlı’nın son dönemlerinde yani 1915 yılındaki olaylardan sonra Ruslar tarafında Türkistan(Özbekistan)’a yerleştirilen Ermeniler her sahada Rusların yardakçılığını yapmışlardır. Bilhassa 1917 yılındaki Ekim Devriminden Sonra Bolşeviklerle sıkı bir işbirliği yaptıklarını ve Türkistan halkına karşı katliamlara giriştiklerini tarih unutmuş değildir. Ne yazık ki, Sovyet rejimi eserlerde bilhassa tarih kitaplarında bu konulara hiç değinilmedi. Türk Cumhuriyetleri bağımsızlığa kavuştuktan bir müddet sonra bu konulara değinildiğini görüyoruz.
İşte bu olaylardan biri Türkistan’daki Ermeni katliamlarıdır.
Rusya’daki 1917 Ekim Devrimi’nden sonra işgal altındaki halklara bağımsızlık verileceği Lenin tarafından beyan edildi. Komünist parti yöneticilerinin bu vaatlerine inanan Türkistanlı aydınlar ve siyasiler 12 Aralık 1917 yılında “Türkistan Milli Muhtar Hükümeti”nin kurulduğunu Kokand şehrinde ilan ettiler. Türkistan halkı Kokand şehrinde kurulan bu hükümeti sevinçle karşıladı ve hükümete başarılarak dileyerek tebrik ve sevinç telgrafları gönderdi. Ülke genelinde sevinç ve mutluluk rüzgarları esmeye başladı. Türkistan halkı ülkenin her yerinde mitingler düzenleyerek yeni hükümeti kutladı. Bu durumdan derdin endişeye kapılan Bolşevikler, “Türkistan Milli Muhtar Hükümeti”ni kendileri ve komünist rejim için büyük tehlike olarak görmeye başladı. Bolşevikler Türkistan’daki işçi, asker ve Hıristiyan vekillerinin 4. olağanüstü kurultayını 19-20 Ocak 1918 tarihinde Taşkent’te toplantıya çağırdılar. Bu kurultayda gündemdeki en önemli konu Kokand şehrinde ilan edilen Muhtariyet idi. Kurultaya katılan delegeler uzun süren toplantılar sonunda “Türkistan Milli Muhtar Hükümeti” ve onun kurucu üyelerini kanun kabul ve ilan ederler. Hükümet heyetindeki bakanların tutuklanması için karar çıkarırlar. Böylece Türkistan’daki Bolşevikler, Moskova’dan aldıkları emirle ve 30 Ocak 1918 tarihinde çıkardıkları kararla Milli Hükümeti ortadan kaldırmak için askeri hazırlıklara başlarlar.
Bu konuda Özbekistan’da 2000 yılında yayınlanan “Özbekistan’ın Yeni Tarihi” adlı eserde:
“1918 yılının 19 Şubat’ına geçiş gecesinde Taşkent’teki Bolşevik komiseri e. Perfilyev komutasında toplanan ağır silahlarla donatılan askerler, Kokand’a gelerek şehri kuşatır. 19 şubat günü Türkistan Milli Muhtar Hükümeti’nin komutanı Ergaş’a isteklerini bildirir. Ergaş, Bolşevik kumandanı Perfilyev’in bu isteklerini reddeder,” diye belitilerek birldirilir.
Bu konuda aşağıdakiler yazılır:
“İsteklerinin kabul edilmediğini gören Perfilyev, Kokand şehrini 12 topla bombalamaya başlar.(1) Gündüz başlayan bombalama akşama kadar aralıksız devam eder. Şehir harabeye çevrilir. Bolşeviklerin acımasızlığına rağmen Türkistanlılar teslim olmayı asla kabul etmezler. Şehri kahramanca müdafaa ederler. Ergaş Korbaşı şehri, Kızıl Ordu askerlerine ve onların destekçisi Avusturya-Macaristan Savaş esirleri ve gönüllü Ermeni Taşnaklara karşı üç gün boyunca kahramanca savunur. “Türkistan Milli Muhtar Hükümeti”nin elinde yeterli sayıda cephanesi yoktu. Onların elindeki silahlar, sopa, balta, kazma, kürek, bıçak ve imanlarından ibaretti. Ve sonuna kadar mücadele gösterdiler.
Fakat şehrin ikmal yolları Bolşevikler tarafından kesildiği için başka vilayetlerden gelen yardımlar Muhtariyetçilerin elinde ulaşamaz. Silah yönünden güçlü olan Bolşevikler ve Taşnaklar’ın acımasız şekilde hücumu ile şehirde dehşetli anlar yaşanmaya başlanır. Şehir düştükten sonra orantısız güç kullanılarak sivil halktan binlerce çocuk, kadın-kız ve yaşlılar acımasız şekilde katledilir. Bilhassa Ermeni taşnak gönüllüleri tarafından binlerce sivil halk yok edildi.(2) Türkistan halkının isteğiyle kurulan Milli Muhtar Hükümet demokrasi esasına göre kurulmasına rağmen Bolşeviklerin tarafında acımasız şekilde ortadan kaldırıldı.”(3) “Bolşevikler ve onun yandaşı -işbirlikçisi- Ermeni Taşnakları yalnız Kokand şehrinde değil civar köylere de hücum ederek silahsız sivil ahaliyi acımasız şekilde katlettiler. Buna örnek verirsek; 28 Şubat 1918 günü Kokand yakınındaki Baçkır köyüne aniden hücum ederek savunmasız köy halkını tümden katlettiklerini, gösterebiliriz.“(5)
Taşkent’te yayınlanan “Özbekistan’ın Yeni Tarihi” adlı eserde, Kızılordu askerlerinin ve Ermeni Taşnaklarının, Türkistan halkına orantısız güç kullandığı ve silahsız binlerce sivil ahaliyi katlettiği belirtilerek “Fergana’daki Bazarkorgan, Kokand kışlak ve Sözek köylerindek daha önce görülmedik her türlü vahşilikler yaparak, sivil halkı tümden katlettiler ve onların zenginliklerini yağmaladılar” diye kaydedilir.
Özbekistan’da 2002 yılında yayımlanan “Özbekistan Milli Ansiklopedisi” 3. cildinin 216. sayfasında, Ermeni milliyetçileri tarafından kurulan terör örgütü “Taşnak Partisi” hakkında verilen bilgide şunlar yazılır: “Taşnak Sütyun” (Ermenice ittifak) Ermeni Milliyetçiler Partisi 1890 yılında Tiflis’te kuruldu. Türkistan’da mahalli ahaliye karşı katliamlar yaptı (1918–1919). Üyeleri kendilerini “ Taşnaklar” diye kabul ederler. “Taşnak” tüzüğünde terör ve silah yolu ile Büyük Ermenistan Devleti’ni kurma göz önünde tutulur. XX. Yüzyıl başlarında Kafkasya’da Ermeniler ile Türk halkları arasında provokasyon yapılarak milli çatışmaları alevlendirmeyi gaye edindi. Türk – Ermeni çatışmalarının (1915)çıkmasına sebep oldu. Bu olaydan sonra Taşnaklar’ın bir kısmı Türkistan’a gelerek yerleşti. 1917 yılındaki büyük siyasi değişiklikten faydalanarak Taşnaklar Ermenistan’da hâkimiyeti ele geçirdi. (Mayıs 1918- Kasım 1920). Kars vilayeti ve Erivan Valiliğindeki Müslümanlara karşı toplu katliamlar yaptı (Eylül–1920)”.(6)
Aynı eserde Taşnaklar’ın Bolşeviklerle işbirliğine girişerek Türkistan’da yaptıkları katliamlar açıkca anlatılarak şunlar denir: “Bolşevikler, Türkistan’da zorla Sovyet rejimini kurduktan sonra, Taşnak Partisi’nin silahlı gönüllülerinden Türkistan’da Sovyet rejimi karşıtı mücadeleleri bastırmak için faydalandılar. Taşnaklar 1918 yılı Şubat ayında kızıl ordu askerleriyle birlikte Kokand şehrinde toplu katliamlar yaptılar. Bilhassa 1918–1919 yıllarında Fergane Vadisi’nde İstiklalcilere (Milli Güçlere) karşı yapılan mücadelede sivil ahaliden 35.000 kişiyi hunharca katlettiler. Onların mal mülkünü yağmaladılar.(7)
Özbekistan’da yayınlanan eserlerde ve arşiv belgelerinde, Özbeklerle Ermeniler arasında herhangi bir tarihi anlaşmazlıkların olmadığı görüldüğü halde; Ermeniler Bolşeviklerle işbirliği yaparak Özbek halkını neden kırdığını anlamak mümkün değildir. Hâlbuki Özbek halkı 1915 olaylarından sonra ülkesine sığınan bu halka bağrını açmış ve her yönden yardımda bulunmuş. Ancak onlar kinlerini kusmak için nerede bir Türk varsa düşman olarak görmüşlerdir. Hatta kendilerine bağrını açan ve koruyana da ihanette gecikmemişler. Bunu Özbek halkına karşı yaptıkları katliamlarda görmekteyiz. Ermenilerin vahşet ve ihaneti sadece Türkiye ve Azerbaycan’da değil bir Türk yurdu olan Özbekistan’da da yapılmıştır.
Tarih, Özbek halkına karşı Ermenilerin yaptığı katliamları, bir gün elbette sorgulayacaktır.

Konu ile İlgili Fotoğraflar:

Kızıl Ordu ve Ermenilerin oluşturduğu silahlı Taşnak gurupları şubat-1918’de Kokand şehrini işgal ettiler. Bu işgalde sivil ahali acımasız şekilde katledildi. Düşmanlar tarafından katledilenlerin cesetlerinin toplanmasına bile izin verilmediğini gösteren tarihi belge.

Kaynak: Özbekistan Tarihi-1917-1993 Taşkent-1996-Sayfa:384

Türkistan Muhtariyeti’nin ilan edildiği Kokand Şehri’nin şubat 1918’de Kızıl Ordu ve Ermeni Taşnakları tarafından işgal edildiğini ve nasıl harabeye çevrildiğini gösteren tarihi belge

Kaynak: Özbekistan’ın Yeni Tarihi/Özbekistan Sovyet :Müstemlekeciliği Devrinde Şark Neşriyatı-Taşkent- Yıl:200-Sayfa:67 Bolşevik ve Ermeni Taşnak silahlı kuvvetleri tarafından Şubat-1918’de Kokand Şehri’nin işgal edildiğini ve nasıl harabeye çevrildiğini gösteren tarihi belge. Kaynak: Saidakbar Azamhocayev “Türkistan Muhtariyeti” Taşkent-yıl:200-Sayfa:150
Çağatay KOÇAR

Kaynak:
(1)Özbekistanning Yangi Tarihi (2. Kitap)
Özbekistan Sovyet Müstemlekeciliği Devrinde Taşkent – 2000, s-67
(2)a.g.e , s-67
(3)a.g.e , s-68
(4)a.g.e , s-85
(5)a.g.e , s-92
(6)Özbekistan Milli Ansiklopedi Taşkent – 2002 , cilt – 3 , s- 216
(7)a.g.e , s-216