Қаламдек,
тик турсайди шоиринг иймони,
Қиёмат
хисобин бермас, бадан каламдони.
Эй
зохид, кунда eтмиш ракот, қилсангда,
Намоз,
зинакор ўтмишинг ўлур сухандони.
Олами
тутса фиғони, булбули таснифчилар,
Улмағай
авфинг сенинг, ўтди онинг имкони.
Шоири
замон эрдинг, кимса қиёс ўлмағайди,
Валекун
сиёсатдун, изладинг соф виждони.
Қолибсан
ўрта йўлда, усталик ватансизсин,
Бу
дунёда қурмушсун, жаннатий сарамжони.
Масихдек
қилолмассaн баданла таркидунё,
Бир
сиқим тупроқ ўлур, хок ўлур кибр кони.
Қилмишсанг
яхшилиқлар, ки холуқ сабаб қилди,
Они
хеч пеш қилма, ўлсангда олам султони.
Сафар
Бекжон.
08.11.2015